Dit is het gedicht waarop je
zat te wachten -
ik ook - en er in laat ik een
blinde hond
wandelen met een glibberende
ratelslang...
Zo opent een gedicht van Matthew Sweeney dat hij komende zondag 18 augustus zal voorlezen tijdens de zevende editie van Poetry & Songs in de Bolder op camping Stortemelk te Vlieland. De presentatie is wederom in handen van Bas Kwakman van Poetry International die naast Matthew Sweeney ook de dichters Anneke Brassinga en Arjen Duinker zal aankondigen. Muziek is er van keelzanger, beatboxer en mondharpist Danibal en zelf zal ik ook enkele gedichten voordragen.
Hieronder als voorproefje drie gedichten van Sweeney die ik speciaal voor deze avond vertaalde en twee filmpjes met voordracthen. Wie meer van hem wil lezen in de vertaling van Peter Nijmeijer, raad ik aan om de tweetalige bundel Het IJshotel (Uitgeverij Atlas, 2008) op te sporen, bijvoorbeeld via http://www.boekhandelperdu.nl/Het-ijshotel of via Boekwinkeltjes.nl.
En wie hem wil horen komt zondag maar naar Vlieland!
Het gedicht waarop je zat te wachten
Dit is het gedicht waarop je
zat te wachten -
ik ook - en er in laat ik een
blinde hond
wandelen met een glibberende
ratelslang
over de North Main Street in
Cork, waar
langgerokte Roemeense
zigeuners langs lopen
in groepjes en Auntie
Nellie's snoepwinkel
lonkt. Ja, de blinde hond en de
slang -
daar zorg ik voor,
natuurlijk, en leid hen naar
de rivier daaronder. Mensen
proberen ons tegen te houden -
jongens met meisjes, vooral,
maar ik negeer hen.
Ik zit met gekruiste benen op
de voetgangersbrug
aan het einde van de Grand
Parade, met twee
gasten naast me, en mensen
gooien munten
die ik achterlaat wanneer we
weg lopen.
Niemand schenkt aandacht in
Douglas Street,
dus marcheren we door naar
het einde, negeren daarna
de instructie in het zuiden
te blijven.
In plaats daarvan, roepen we
een taxi, waarmee
de blinde hond, de
ratelslang, en ik, het erop wagen
terug te keren naar Sunday's
Well, naar de verfijnde,
door honden besmeurde
hellingen, de slager met een hoed,
en ik laat de hond en de
slang vrij om
langs de stoep te dartelen,
terwijl ik
achter hen aan zwalk,
absoluut op mijn hoede.
Matthew Sweeney leest het gedicht 'The Night Post'
De Grootste Taak
Denkend aan de taken die mij
wachten,
dacht ik dat ik maar met de
grootste beginnen moest –
het begraven van de olifant,
toegegeven
een kalf, maar groter en
zwaarder
dan een varken. Ik flapte één
gigantisch oor op en neer,
daarna het andere, terwijl ik
mij Wally’s vaardigheid
met de voetbal voor de geest
haalde, hoe hij hem
door de voeten van de
lachende jongens dribbelde,
trompetterend als hij een
goal scoorde.
En de manier waarop hij zich
door de hond liet berijden,
die blafte als ze op snelheid
kwamen, de heuvel
af naar de zee, waar ze in
plonsden.
Wie zou hem nu hebben willen
vergiftigen?
De filmploegen die bij de
poort aankwamen,
smekend om hem te mogen
filmen; de dichteres
die om het huis rondhing, van
alles aan het neerpennen
in haar boekje, duidelijk een
episch werk in wording;
of de beeldhouwer die het zachte
lood kneedde –
dit alles woog ik af tegen
zijn mogelijke moordenaar.
Waar was de zanger met zijn
protestlied,
of de eco-terrorist die hem
zou wreken?
Waarom wilde de politie mij
niet eens geloven?
Ik was verrast dat de mannen
in het wit niet gestuurd
waren om me een strak pakje
aan te passen.
Ik besloot dat het de kust
moest worden, het verste
punt, dichtbij de
kasteelruïne. Ik huurde
een mini bulldozer en een
bestuurder, die de arme
Wally op mijn trailer tilde,
en de jongens
kwamen om vaarwel te zeggen,
net als
de menigte die zich verzamelde,
inclusief een doedelzakspeler
die een trage aria liet
klinken. We groeven een gaten
duwden hem er in, daarna
bedekten we hem.
De jongens legden een cirkel
van stenen er bovenop,
toen gingen we er omheen
staan tot het hoogwater
werd. Ik ging naar huis, naar
mijn Talisker.
De rest van mijn taken konden
verdomme wel wachten.
In dit filmpje: "Matthew Sweeney introduces and reads from his tenth collection of poems, Horse Music (2013). The new book is as sinister as its dark forebears, but the notes he hits in Horse Music are lyrical and touching as well as disturbing and disquieting... Neil Astley filmed Matthew Sweeney reading a selection of poems from the book at his home in Cork in February 2012. Sweeney reads six poems: 'Horse Music', 'Fans', 'The Tunnel', 'Sunday Morning', 'The Slow Story of No' and 'Booty'.' For more details see:http://www.bloodaxebooks.com/
Gisteravond wandelde ik de
Inquisitielaan af
naar de oever van de
Guadalquivir. Ik had
gebraden kip met knoflook en
gegrilde lamsniertjes gegeten
en een fles Ramon Bilbao
Rioja Crianza gedronken.
Niemand had me gemarteld omdat
ik niet in de vergulde
Madonna of de kruisslepende
Christus geloofde.
Niemand zou me de rivier in
gooien,
minus mijn duimen, vingers of
testikels.
Ik had zelfs Barcelona zien
winnen in stilte,
ze waren zo populair als
Protestanten in Sevilla.
In de Inquisitielaan was het schemerig
maar niet donker -
de maan hing erboven, en
zwaluwen
stoven heen en weer, over
mijn langharige hoofd.
Ik hoorde het vage geluid van
Flamenco gezang.
Ik bereikte de rivier en zag daar
een boot -
zonder erover na te denken
sprong ik erin. De riemen
bewogen uit zichzelf door het
water
en brachten me naar het
Inquisitiekasteel
dat zichzelf opnieuw in
elkaar had gezet op de rivieroever
en mij verwelkomde in haar
donkere kelder.
© gedichten Matthew Sweeney
© vertalingen Tsead Bruinja
Bron: http://www.youngpoetsnetwork.org.uk/2011/05/13/matthew-sweeney-finding-a-title/
