Lucky TV haalde het gedicht dat ik schreef voor het Fries Museum even door de Lucky Vertaalcomputer en hij heeft de code gekraakt. Nu weet ook ik eindelijk wat ik allemaal versleutel. Ik ben namelijk eigenlijk René die al die tijd en in elk gedicht weer het geluid van een verkrachte eend na.
It sizze oant it net mear jildt
wolst it
bewarje
sadat it
itselde bliuwt
wolst it
bewarje
oant it
mear wurdich wurdt
itselde dat wat wurdich bliuwt
wolst by dy hâlde
yn dy meidrage en sjen litte
en achter dy litte
omdat der wat nijs oankomt
datst ek bewarje wolst
de keet fol guod de hûd sa'n swiere winterjas
datst dy by
it simmer deaswitst
en wêr sette wy dy dan del
aanst
en neist wa?
het zeggen tot het niet meer geldt
je wilt het bewaren
zodat het hetzelfde blijft
je wilt het bewaren
tot het meer waard wordt
hetzelfde dat wat waard blijft
wil je bij je houden
in je meedragen en laten zien
en achter je laten
omdat er wat nieuws aankomt
dat je ook wilt bewaren
de tent vol zooi je huid zo'n zware winterjas
dat je je in de zomer doodzweet
en waar zetten we je dan neer
straks
en naast wie?
De steen werd gelegd als onderdeel van de Poëzieroute Leeuwarden:
Meer over de opening:
http://nos.nl/koningshuis/artikel/550739-maxima-opent-fries-museum.html
http://www.nufoto.nl/fotos/397366/koningin-maxima-opent-nieuw-fries-museum.html
Fries Museum:
Reacties