Dit gedicht van Asaph Ben Menahem in het Hebreeuws is opgenomen in "De eerste bloemlezing van de Nederlandse poëzie - 101 gedichten uit het Koninkrijk van 1945 tot nu" (Querido, november 2022). Het komt oorspronkelijk uit 'Veni vidi' (Vliedorp, 2018). De vertaling werd gemaakt door Tsafrira Levy en Tamir Herzberg.
https://www.asaphbenmenahem.com/
ריח ורוד
כמה אנשים פתאום
קמו והלכו
ובדרך הריחו כמה ורדים
נסגרו עם הריח ״ורוד״
בתוך אדמה אדומה
מסורגת שרשי ברושים
נוטפי שרף חריף
עטופים סדינים מן הבית
בלי תנועה בלי אור בלי אויר
במרחב גדול לעם תחתון
שבו תנועה חורקת זורמת חופשית
בלי אויבים בלי זכרונות
נוהרת אליהם מתחררים כספוגים
הופכים לרשת דקה
עד אבק לח
שאוכלים שורשי הורד
פולט ריחות אל הערב בקיץ חם
נשאב במכונת איש
שקם והולך בסוף היום
ובדרך שואף ריח ורד
כתנים בלי לומר שלום
© Asaph Ben Menahem
*
Roze geur
Hoeveel mensen zijn al
plotseling vertrokken
en hebben onderweg rozen geroken
hebben zich opgesloten met die ‘roze’ geur
in de rossige aarde
getralied met cipressenwortels
druppelend van scherpe hars
gewikkeld in witte lakens van huis
geen beweging geen licht geen lucht
in een grote ruimte van onderaards volk
waar knersend bewegen vrijelijk stroomt
zonder vijanden zonder herinneringen
vloeit naar wie sponsachtig verwordt
aangevreten tot teer gaas
tot vochtig stof
dat de rozenwortels voedt
en geur afgeeft in warme zomeravonden
opgezogen door een mensmachine
die aan het eind van de dag vertrekt
en onderweg de rozengeur inademt
als de jakhals zonder afscheidsgroet.
© Asaph Ben Menahem
© Vertaling: Tsafrira Levy en Tamir Herzberg
https://www.singeluitgeverijen.nl/querido/boek/de-eerste-bloemlezing-van-de-nederlandse-poezie/