Op dinsdag 13 en woensdag 14 december waren Arnold, Rosa, gastdichter Bart FM Droog en ik te gast bij woonzorgcentrum De Flecke in Joure. We maakten persoonlijke portretten met en voor de dames Knol, Feenstra-Sijbesma, Van der Meulen en Ten Boom-Dam.
Het bezoek aan De Flecke was het slot van Portretten in Poëzie. Zonder steun van het Lira Fonds, de stichting Dichter des Vaderlands, Leeuwarden City of Literature, het Prins Bernhard Cultuurfonds, Dasja Koot (voorheen assistent Dichter des Vaderlands), de bewoners en alle lieve medewerkers van de verschillende woonzorgcentra hadden we dit niet kunnen doen. Dank!
Ineke Feenstra-Sijbesma en gastdichter Bart FM Droog
© Rosa van Ederen
Hieronder een korte indruk en via de link kun je de foto's, gedichten en het lied tot je nemen.
Na een avondlang voicemails te hebben ingesproken op zoek naar een vervanger voor Iduna Paalman die door griep was geveld, hadden we ’s ochtends onderweg naar Joure beet. Terwijl we Emmeloord passeerden nam de vriendin van Bart FM Droog in het Groningse Eenrum de telefoon op.
‘Barthomoleus’ werd eerst door zijn vriendin Noor richting hoorn geroepen, vervolgens door ons overtuigd, waarna hij onder de douche en vervolgens in zijn wagen sprong. Hij was precies op tijd bij woonzorgcentrum De Flecke voor koffie met sûkerlatte.
De Flecke was de laatste pleisterplaats van een tour die in januari 2020 begon in Dokkum. In plaats van een elfdorpentour is onze tocht een tour van één stad, negen-dorpen en een vlek geworden. ‘Vlek’ is de benaming die volgens wikipedia gebruikt wordt “voor nederzettingen met stedelijke kenmerken die geen stad zijn”. Joure was onze eerste vlek. Het was bovendien het eerste woonzorgcentrum waar de contactpersoon, Marijke Thibaudier, zelf een gedicht heeft geschreven.
Arnold zong voor mevrouw Ten Boom-Dam een op Leonard Cohen geïnspireerd levenslied, Rosa bezocht met mevrouw Van der Meulen het oude huis van haar opa en oma waar ze vroeger geschaatst had. Bart FM Droog wist de levenslust en positieve blik van mevrouw Feenstra-Sijbesma in woorden te vangen. Hij mailde later nog na: “Na de uitvoering bleken zij en twee van haar dochters heel verguld met het gedicht. Het was voor mij heel bijzonder hoe zij opmerkelijk optimistisch in het leven staat. Ondanks het gegeven dat haar man, met wie ze al zestig jaar gelukkig getrouwd is, in een ander verzorgingshuis woont waardoor ze elkaar maar eens in de week kunnen zien. Dit land heeft behoefte aan meer mensen als Ineke.”
Zelf sprak ik met mevrouw Knol die vertelde over hoe goed ze ooit kon mikken. Toen een timmerman haar plaagde als schoolmeisje bij het legen van een dakgoot, kreeg die de natte drab zo in zijn gezicht. Een ander voorbeeld van haar scherpe blik vind je in het gedicht.
Luister, lees en bekijk ons werk op:
https://leeuwardencityofliterature.nl/project/portretten-in-poezie/portretten-de-flecke/